Aποκλεισμένος στην Κέρκυρα λόγω πανδημίας περπατώ στην πλατεία ,όταν ακούω κάποιον να φωνάζει το όνομα μου. Γυρίζω και βλέπω έναν φίλο από τα παλιά Χαλανδραίο ,σύντροφο στο ΠΑΣΟΚ και για πολλά χρόνια συνάδελφο Δημοτικό σύμβουλο στο Χαλάνδρι ,που είχα να συναντήσω τουλάχιστον 10 χρόνια,τον Τάκη τον Μηχαηλίδη. Κρατηθήκαμε για να αποφύγουμε τον εναγκαλισμό ,αλλά η ψυχική ευφορία καθρεπτιζόταν έντονα και στα δύο πρόσωπα. Μικρός ο κόσμος και μικρά τυχαία γεγονότα που σε κάνουν χαρούμενο και φέρνουν χιλιάδες αναμνήσεις. Η ανάρτηση θα μπορούσε να σταματήσει εδώ αλλά θα ήταν άδικο να μην αναφερθώ στην συμμετοχή του Τάκη στην ανέγερση του Δημαρχείου Χαλανδρίου. Ασφαλώς η διοίκηση του κ. Ρούσου που υλοποιεί την ανέγερση και όσα έχει κάνει με την επικαιροποίηση της μελέτης ,δικαιούται ένα μεγάλο μερίδιο του έργου,αλλά καλό είναι να γνωρίζουν οι νεώτεροι πως ξεκίνησε η ιδέα ,πως φτάσαμε στον διεθνή διαγωνισμό για την μελέτη και τι έφταιξε που δεν ολοκληρώθηκε το έργο τότε ,έχοντας εξασφαλίσει οικονομική στηριξη. Ο Τάκης Μιχαηλίδης αντιδήμαρχος τεχνικών υπηρεσιών την περίοδο εκείνη ,πρότεινε το έργο να δοθεί Μελέτη -Κατασκευή μαζί. Δυστυχώς επικράτησε η άποψη του διαχωρισμού της Μελέτης από την Κατασκευή και εκείνη η απόφαση μας έδωσε μεν μια βραβευμένη μελέτη ,αλλά έστειλε την κατασκευή στο σήμερα.
