Χαλάνδρι και Αθλητισμός
Από τον πρώτο χρόνο που ήλθα στο Χαλάνδρι το 1978 αυτό που μου προξένησε εντύπωση ήταν η ανυπαρξία Συλλόγων που να ασχολούνται με άλλο άθλημα πλην του ποδοσφαίρου. Τα χρόνια περάσανε ιδρύθηκε ο Γυμναστικός ,έγινε το Κολυμβητήριο ιδρύθηκαν και άλλε ομάδες και σε λίγα χρόνια είχαμε κάλυψη όλων των αθλητικών αναγκών της πόλης όχι μόνο για τους νέους αλλά και για τους ενήλικες με την εξάπλωση των Μαζικών προγραμμάτων Άθλησης. Στην συνέχεια βλέποντας την ποσότητα αλλά και την ποιότητα των αθλητών άρχισε να με απασχολεί η εκπροσώπηση της πόλης στις μεγάλες κατηγορίες. Εκεί δυστυχώς παραμείναμε στάσιμοι με λίγες εξαιρέσεις στο χάντμπολ με την ΑΕΧ το πόλο με τον Νηρέα το Βόλεϊ γυναικών με τον Γυμναστικό και καμιά άνοδο στο ποδόσφαιρο. Αναρωτιέμαι και σήμερα γιατί μια πόλη 120.000 κατοίκων να μην μπορεί να στηρίξει μια ομάδα στην Α Εθνική κατηγορία,όταν επαρχιακές πόλεις Λαμία,Μεσολόγγι,Τρίπολη ,Βόλος Κατερίνη, το καταφέρνουν.
1.Ίσως γιατί δεν έχουμε κάποιον χορηγό για να στηρίξει οικονομικά την ομάδα
2.Ίσως γιατί ο τρόπος ζωής των νέων μας τους κάνει να αποφεύγουν την ένταση της προπόνησης
3.Οι Πανελλήνιες εξετάσεις μας στερούν έμψυχο υλικό στην αθλητική κορύφωση
4.Η μείωση των ανθρώπων που θα αναλάμβαναν την διαχείριση μια τέτοιας προσπάθειας
5.Ο αγώνας για την προσωπική και οικογενειακή μας επιβίωση μείωσε τον ελεύθερο μας χρόνο.
Αυτή η καθίζηση δεν παρατηρείται μόνο στο Χαλάνδρι αλλά και σε όλη την Αττική,που ομάδες που μεγαλουργήσανε στο παρελθόν έχουν εξαφανιστεί ή παλεύουν στις τελευταίες κατηγορίες.
Φυσική συνέπεια να βλέπουμε ξένους παίκτες σε όλα τα αθλήματα και να απαξιώνονται τα εθνικά μα συγκροτήματα που μας έκαναν περήφανους στο παρελθόν.
Η μόνη μας παρηγοριά ότι δίνουμε διέξοδο για άθληση σε χιλιάδες παιδιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.