Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011

Το παιγνίδι της Συναίνεσης είναι για μικρά παιδιά.

«Οι συναντήσεις κορυφής πρέπει να είναι καλά προετοιμασμένες και να επιβεβαιώνουν Συμφωνίες που έχουν επιτευχθεί ύστερα από τις αναγκαίες διαπραγματεύσεις. Οι συναντήσεις δεν γίνονται για να διαπιστώνονται οι διαφωνίες». Μια συνάντηση των πολιτικών ηγετών της χώρας, ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας, κατέληξε σε διαπίστωση της πλήρους μεταξύ των διαφωνίας επί του μείζονος προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα. Μια διαπίστωση που φαίνεται και άσκοπη δοθέντος ότι οι διαφωνίες αυτές είχαν προκύψει πριν από λίγα μόλις 24ωρα κατά τη συνάντηση των κκ. Γ. Παπανδρέου και Αντ. Σαμαρά. Το ερώτημα είναι γιατί επιδιώχθηκε αυτή η συνάντηση και γιατί οι αρχηγοί δέχθηκαν να χρησιμοποιηθούν για να τρομοκρατηθεί ο κόσμος και να μην αντιδράσει στο Μνημόνιο 2.
Στον κοινοβουλευτισμό υπάρχει κυβέρνηση και αντιπολίτευση με διακριτούς ρόλους με θέσεις και δυνατότητα δράσης και ελέγχου.

Υπάρχουν και τα οργανωμένα κόμματα που πρέπει επιτέλους να λειτουργήσουν Δημοκρατικά και να ασκήσουν το δικαίωμα ελέγχου των μελών τους στην Κυβέρνηση και αντιπολίτευση. Εκεί εσωτερικά πρέπει να αναπτυχθεί ένα κίνημα αγανάκτησης που θα απαιτεί από πρόσωπα και όργανα να λειτουργούν με βάση τι αρχές και τις θέσεις του κόμματος.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.