Το θέατρο «της παραίτησης» Γερουλάνου

Τελικά η ευθιξία του υπουργού Πολιτισμού Παύλου Γερουλάνου, κράτησε μόνο λίγες ώρες, αφού η παραίτηση που υπέβαλε χτες το πρωί, λίγο μετά την δημοσιοποίηση της πρωτοφανούς ληστείας στο Μουσείο Ολυμπίας, δεν έγινε τελικά αποδεκτή από τον πρωθυπουργό.
Δεν είναι μάλιστα λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι η παραίτηση του Παύλου Γερουλάνου, έγινε για ψηφοθηρικούς λόγους
Σύμφωνα με πληροφορίες ο κ. Γερουλάνος, πριν ακόμα δημοσιοποιήσει την πρόθεση του «να παραιτηθεί» ενημέρωνε χτες το πρωί, επιλεκτικά, τους δημοσιογράφους για τις προθέσεις τους, χωρίς ωστόσο να δείχνει αποφασισμένος να εγκαταλείψει την θέση του.
Δεν είναι ίσως τυχαίο ότι παρέμεινε στο γραφείο του και δεν φαίνεται να έδωσε εντολή στους συνεργάτες του να προετοιμάσουν την αποχώρηση του από το Υπουργείο. Αργά το απόγευμα και χωρίς καμία δημοσιότητα, έγινε διακριτικά γνωστό ότι τελικά η παραίτηση του υπουργού πολιτισμού δεν έγινε δεκτή από τον πρωθυπουργό.

Συνήθως, στις πολιτισμένες Δημοκρατίες, όταν ένας υπουργός αισθάνεται ότι οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν για τις δυσλειτουργίες του κράτους, παραιτείται και αποχωρεί και φυσικά δεν μεταθέτει την απόφαση για την παραμονή του σε άλλους. Για τον απλούστατο λόγο ότι αν έκρινε ότι δεν ευθύνεται δεν έπρεπε να παραιτηθεί, εκτός και να ήξερε ότι η παραίτηση του δεν θα γίνει δεκτή.