Αποχαιρετισμός στον Νικόλα Ρούσσο

Σάββατο, 28 Ιούνιος 2014 00:00 Γίτσκε και Μιχάλης Φακιολάς.

Αγαπημένε φίλε και σύντροφε Νικόλα.

Πορευτήκαμε μαζί,εγώ από το 1948 και η Γίτσκε με την αξέχαστη Μαρία από το 1959, την υπόλοιπη ζωή μας.Ατέλειωτες, ανεξίτηλες στην μνήμη μας, στιγμές φιλίας και συντροφικότητας, μας ένωσαν σφικτά για πάντα.

Γνώρισα το Νικόλα κάτω από αντίξοες συνθήκες το 1948,στο Μακρονήσι.Δικαστήκαμε με τους 73 αντιρρησίες από στρατοδικείο και μας έστειλαν φυλακή στα Γιούρα.Εκεί γνώρισα  έναν άλλο διαφορετικό Νικόλα.Θα ήταν ξεμερώματα Χριστουγέννων του 1951,που ξυπνήσαμε μέσα στις σκηνές μας από τους ήχους της θεικής χορωδιακής μελωδίας των αιγυπτίων εβραίων σκλάβων, από την  όπερα του Βέρντι, Ναμπούκο.Ξεχώριζε η φωνή του τενόρου.Ήταν του Νικόλα Ρούσσου.Ξέσπασε πανζουρλισμός.Πεταχτήκαμε έξω από τις σκηνές χειροκροτώντας.Σηκώσαμε τους τραγουδιστές στα χέρια.Ρίγη συγκίνησης πλημμύρισαν το στρατόπεδο.Ρίγη ελπίδας για σύντομη λευτεριά.Ήταν η φωνή του Νικόλα που μπόρεσε να σκορπίσει τέτοια συναισθήματα στο θανατονήσι,τα Γιούρα.Κι όταν κάποτε εδέησε να ζούμε ελεύθεροι στην Αθήνα,ήταν ο Νικόλας με τη Μαρία,ο Μήτσος και ο Σωκράτης που δώσανε φτερά στην ελληνική φιλοξενία,πού έκαναν την Γιτσκε να λατρέψει τούτη την χώρα σαν δεύτερη πατρίδα της και να μείνει για πάντα κοντά μας.Ήταν ο Νικόλας με τον Μήτσο που μέ έμαθαν τον τρόπο να πολεμέω και την πιό μεγάλη δυσκολία στη δουλιά ακόμα κι αν ήταν όλα μαύρα κι άραχνα.Σε ευχαριστούμε φίλε και σύντροφε Νικόλα από καρδιάς για αυτή τη μεγάλη σου φιλία που κράτησε μια ζωή.Τέλος σε ευχαριστούμε που μας άφησες το Σίμο,τον Δημήτρη και τις οικογένειές τους,ζωντανό κι αγαπημένο δώρο,για να σε θυμόμαστε πάντα με αγάπη.Καλή σου ανάπαυση.

Οι φίλοι σου Γιτσκε και Μιχάλης.