Απόσπασμα απο την ομιλία Βενιζέλου στην βουλη για την σκευωρία Νοβαρτις

Προσέξτε τώρα, έχω δύο μόνον επιχειρήματα. Ακούστε. Το θέμα των μαρτύρων είναι τίποτα μπροστά στο colpo grosso της Επιτροπής. Λέει ο κ. Παρασκευόπουλος, καθηγητής του Ποινικού Δικαίου και εισηγητής, σήμερα το πρωί, τι θα κάνει η Βουλή σήμερα; Κάνει ό,τι λέει το Σύνταγμα, προσέξτε, «φέρνει το θέμα στην ολομέλεια και προτείνει τη σύσταση προκαταρκτικής Επιτροπής για να εξεταστεί εάν συντρέχει αρμοδιότητα δική της, οπότε έχουμε εξάλειψη, δηλαδή παραγραφή ή αν δεν συντρέχει, οπότε οι υποθέσεις να δικαστούν από το κοινό δικαστήριο». Άρα η προκαταρκτική Επιτροπή δεν πρόκειται να διερευνήσει τίποτε επί της ουσίας, δεν θα καλέσει τους μάρτυρες «για να μην υποστούν bullying», άρα το τέλειο έγκλημα. Λένε, έχουμε μία δικογραφία. Η απιστία; Που είναι το ατιμωτικό αδίκημα, η βλάβη του δημοσίου, «έχει παραγραφεί για όλους» και για τον κ. Κουρουμπλή. Οι δωροδοκίες; «Θα δούμε αν είναι κατά την άσκηση των καθηκόντων ή σε σχέση με τα καθήκοντα. Αν είναι κατά τα καθήκοντα, έχουν παραγραφεί, αν είναι απλώς σε σχέση, πηγαίνουν στη δικαιοσύνη, δηλαδή ο απόλυτος κυνισμός.
Αυτό, ξέρετε, παραβιάζει πλήρως τη νομολογία, την πρόσφατη, έχει πει και το Συμβούλιο του Ειδικού Δικαστηρίου του άρθρου 86, με το βούλευμα 1/2011 ότι και η δωροδοκία φυσικά παραγράφεται και το Εφετείο Αθηνών σε Συμβούλιο με το 1440/2010 βούλευμά του. Η νομολογία είναι δεδομένη, γι’ αυτό και η δικαιοσύνη έστειλε το φάκελο.
Εμείς δεν θέλουμε παραγραφή όμως, θέλουμε έρευνα επί της ουσίας και για την απιστία και για τη δωροδοκία, δεν θέλουμε κόλπο, δεν θέλουμε να γίνει μία Επιτροπή για να κάνει μία νομική συζήτηση και να πει, τα άλλα έχουν παραγραφεί, για κάποια άλλα πηγαίνετε στη δικαιοσύνη. Η δικαιοσύνη θα πει, μα εγώ, με βάση τη νομολογία και τη θεωρία, δεν έχω αρμοδιότητα, άρα τελείωσε η υπόθεση. Λάσπη, γκρίζα ζώνη και όλα καλά, φίλοι είμαστε.
Υπάρχει μεγαλύτερη αθλιότητα από αυτό; Υπάρχει πιο νοσηρή αντίληψη από αυτό; Και προσθέτουν τη νομιμοποίηση εσόδων η οποία δεν υπάρχει στο εισαγγελικό έγγραφο, ούτε έχουν πει οι μάρτυρες τίποτα και ούτως ή άλλως ανήκει στην αρμοδιότητα της δικαιοσύνης. Δεν θα το έστελνε αυτό η δικαιοσύνη. Τι να πει η Επιτροπή της Βουλής; Αφού αυτό ανήκει νομολογημένα στη δικαιοσύνη.
Άρα, Καφκικό πλαίσιο.
Μία συκοφαντική επίθεση, μία σκευωρία, μία προκαταρτική επιτροπή δήθεν, που δεν μπαίνει στην ουσία, δεν εξετάζει μάρτυρες, ξαναστέλνει στη δικαιοσύνη αλλά η δικαιοσύνη δεν έστειλε στη Βουλή τα σχετικά με τη νομιμοποίηση εσόδων γιατί δεν υπάρχει τέτοια ένδειξη, δημιουργεί αχλή ως προς τις δωροδοκίες, δεν εξετάζει τις απιστίες, θωρακίζει τον κ. Κουρουμπλή και δεν έχουμε πού να προσφύγουμε. Δεν μπορούμε να πάμε στο Συμβούλιο του Αρείου Πάγου γιατί δεν έχει δικαιοδοσία, δεν μπορούμε να πάμε στο Συμβούλιο του Ειδικού Δικαστηρίου, γιατί δεν συγκροτείται. Μπορούμε όμως να πάμε σε πολλά άλλα δικαστήρια.
Θέλουν να παρεμποδίσουν τις μηνύσεις μας γιατί εάν ο μάρτυρας είναι δημοσίου συμφέροντος, ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου μπορεί να του δώσει πλήρη ασυλία, να διατάξει αποχή οριστική από την ποινική δίωξη. Ναι; Και για τους ηθικούς αυτουργούς; Και για τους συνεργούς; Και για τους Εισαγγελείς στην κατάχρηση εξουσίας; Και για τα μέλη της κυβέρνησης στην εσχάτη προδοσία; Γιατί ο σφετερισμός της ιδιότητος του κρατικού οργάνου για να αλλοιωθούν θεμελιώδεις θεσμοί του πολιτεύματος, όπως η διάκριση των εξουσιών, είναι ο ορισμός του άρθρου 134 του Ποινικού Κώδικα; Και υπάρχει πάντα το Στρασβούργο. Αμέσως.
Κοιτάξτε, το κόλπο είναι πολύ απλό, θέλουν η σκευωρία να μείνει εκκρεμής υπό συνθήκες βιασμού των θεσμών και υπό συνθήκες πολιτικής ρήξης, γιατί η στρατηγική τους είναι η στρατηγική της όξυνσης.
Μόνη λύση, λυπάμαι που το λέω, είναι οι εκλογές. Υπάρχουν πλέον καθαρά πολιτικά μέτωπα, δημοκρατία-αυταρχισμός, κράτος δικαίου-βαθύ κράτος, ευρωπαϊκή προοπτική-τριτοκοσμική περιπέτεια. Δεν θα αφήσουμε να θάψουν το μέλλον της χώρας στη λάσπη. Ο αγώνας είναι αγώνας για τη δημοκρατία, για τα δικαιώματα, για το κράτος δικαίου, για την ανασύνταξη της χώρας. Η επόμενη Βουλή σηκώνει μεγάλο θεσμικό βάρος για την αποκατάσταση της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης και την αποκάλυψη της μεγαλύτερης αλλά και της προχειρότερης σκευωρίας της μεταπολίτευσης.