Πώς θα κυβερνηθεί ο τόπος;
1)Θα κυβερνηθεί ο τόπος από μια κυβέρνηση της ΝΔ, με το ΠΑΣΟΚ, άντε και την ΔΗΜΑΡ του κ. Κουβέλη που του είχαμε προτείνει να μπει μπροστά και να δώσει προοδευτικό πρόσημο σε μια κυβέρνηση την προηγούμενη φορά; Και πώς θα κυβερνηθεί; Επειδή θα έχει 151 βουλευτές στη Βουλή; Το ζήτημα είναι τεχνικό, τυπικό; Με ποια κοινωνική συνοχή; Με ποια εθνική ενότητα;
Έχοντας απέναντι μια αντιπολίτευση χωρίς ευθύνες, έτοιμη να δει τη χώρα να οδηγείται σε αδιέξοδο για να αντλήσει τα δικά της κομματικά οφέλη;
2)Ας δούμε, φίλες και φίλοι, και το άλλο σενάριο. Το άλλο σενάριο ποιο είναι; Μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με ποιον; Με το ΚΚΕ που δεν θέλει; Με το ΚΚΕ που έχει ανοιχτό μέτωπο με τον ΣΥΡΙΖΑ; Που απορρίπτει κάθε ιδέα έστω και συζήτησης; Και με την ΔΗΜΑΡ; Μα η ΔΗΜΑΡ υποτίθεται ότι είναι μια καθαρά ευρωπαϊκή δύναμη η οποία θέλει η χώρα να είναι πάση θυσία μέσα στο ευρώ. Άρα, υπάρχει μόνο το αδιέξοδο, η περιπέτεια, το χάσιμο χρόνου.
Έρχεται λοιπόν το ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ που δεν έχει κανένα λόγο να συνεχίσει να κουβαλάει εθνικές ευθύνες που δεν του αναλογούν. Το ΠΑΣΟΚ που έχει βεβαίως πάντα ως πρόταγμα και προτεραιότητά του το συμφέρον του τόπου. Το ΠΑΣΟΚ που είναι υπεύθυνο και έχει πληρώσει την υπευθυνότητά του πανάκριβα. Μαζί βεβαίως με λάθη, με εσφαλμένες εκτιμήσεις, με καθυστερήσεις. Αλλά ο άξονας ήταν καθαρός, ήταν και είναι σταθερός, είναι το συμφέρον της πατρίδας, το συμφέρον των Ελλήνων.
Το ΠΑΣΟΚ έρχεται και λέει «μόνο εμείς, μόνο εμείς λόγω της θέσης μας μέσα στο πολιτικό σύστημα της εμπειρίας, της γνώσης, είμαστε αυτοί που μπορούμε να λειτουργήσουμε ως καταλύτης και εγγυητής για την διακυβέρνηση εθνικής συνευθύνης. Και ο λαός πρέπει να μας δώσει τη δύναμη, την ισχύ να το επιβάλουμε αυτό στο όνομά του, στο όνομα του εθνικού συμφέροντος».
Εάν δεν υπάρξει ένα ισχυρό ΠΑΣΟΚ την Κυριακή, εάν δεν υπάρχει η δυνατότητα να επιβάλουμε στο όνομα του ελληνικού λαού την μόνη λογική και υπεύθυνη λύση της εθνικής συνευθύνης, τότε η χώρα -λυπάμαι που το λέω- αλλά οδηγείται σε πολιτικό αδιέξοδο. Και είμαι βέβαιος ότι οι πολίτες δεν θέλουν να προσθέσουν στην οικονομική και κοινωνική κρίση μια πολιτική κρίση που θα μας αφήσει έξω από τους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς.
1)Θα κυβερνηθεί ο τόπος από μια κυβέρνηση της ΝΔ, με το ΠΑΣΟΚ, άντε και την ΔΗΜΑΡ του κ. Κουβέλη που του είχαμε προτείνει να μπει μπροστά και να δώσει προοδευτικό πρόσημο σε μια κυβέρνηση την προηγούμενη φορά; Και πώς θα κυβερνηθεί; Επειδή θα έχει 151 βουλευτές στη Βουλή; Το ζήτημα είναι τεχνικό, τυπικό; Με ποια κοινωνική συνοχή; Με ποια εθνική ενότητα;
Έχοντας απέναντι μια αντιπολίτευση χωρίς ευθύνες, έτοιμη να δει τη χώρα να οδηγείται σε αδιέξοδο για να αντλήσει τα δικά της κομματικά οφέλη;
2)Ας δούμε, φίλες και φίλοι, και το άλλο σενάριο. Το άλλο σενάριο ποιο είναι; Μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με ποιον; Με το ΚΚΕ που δεν θέλει; Με το ΚΚΕ που έχει ανοιχτό μέτωπο με τον ΣΥΡΙΖΑ; Που απορρίπτει κάθε ιδέα έστω και συζήτησης; Και με την ΔΗΜΑΡ; Μα η ΔΗΜΑΡ υποτίθεται ότι είναι μια καθαρά ευρωπαϊκή δύναμη η οποία θέλει η χώρα να είναι πάση θυσία μέσα στο ευρώ. Άρα, υπάρχει μόνο το αδιέξοδο, η περιπέτεια, το χάσιμο χρόνου.
Έρχεται λοιπόν το ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ που δεν έχει κανένα λόγο να συνεχίσει να κουβαλάει εθνικές ευθύνες που δεν του αναλογούν. Το ΠΑΣΟΚ που έχει βεβαίως πάντα ως πρόταγμα και προτεραιότητά του το συμφέρον του τόπου. Το ΠΑΣΟΚ που είναι υπεύθυνο και έχει πληρώσει την υπευθυνότητά του πανάκριβα. Μαζί βεβαίως με λάθη, με εσφαλμένες εκτιμήσεις, με καθυστερήσεις. Αλλά ο άξονας ήταν καθαρός, ήταν και είναι σταθερός, είναι το συμφέρον της πατρίδας, το συμφέρον των Ελλήνων.
Το ΠΑΣΟΚ έρχεται και λέει «μόνο εμείς, μόνο εμείς λόγω της θέσης μας μέσα στο πολιτικό σύστημα της εμπειρίας, της γνώσης, είμαστε αυτοί που μπορούμε να λειτουργήσουμε ως καταλύτης και εγγυητής για την διακυβέρνηση εθνικής συνευθύνης. Και ο λαός πρέπει να μας δώσει τη δύναμη, την ισχύ να το επιβάλουμε αυτό στο όνομά του, στο όνομα του εθνικού συμφέροντος».
Εάν δεν υπάρξει ένα ισχυρό ΠΑΣΟΚ την Κυριακή, εάν δεν υπάρχει η δυνατότητα να επιβάλουμε στο όνομα του ελληνικού λαού την μόνη λογική και υπεύθυνη λύση της εθνικής συνευθύνης, τότε η χώρα -λυπάμαι που το λέω- αλλά οδηγείται σε πολιτικό αδιέξοδο. Και είμαι βέβαιος ότι οι πολίτες δεν θέλουν να προσθέσουν στην οικονομική και κοινωνική κρίση μια πολιτική κρίση που θα μας αφήσει έξω από τους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.