O Βενιζέλος στην ομιλία του στη Λειβαδιά.

Φίλες και φίλοι, κλείνω λέγοντας μια μόνο φράση για το παρελθόν. Αναλάβαμε να σηκώσουμε ένα τεράστιο βάρος, ένα δυσανάλογο βάρος. Αναλάβαμε μόνοι μας τη διαχείριση της κρίσης, ενώ αναμφίβολα το σωστό ήταν η διαχείριση της κρίσης να μοιραστεί δίκαια και αναλογικά σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις της πατρίδας.
Έπρεπε να θέσουμε τα ζητήματα στον ελληνικό λαό από την αρχή, με ανοιχτό και καθαρό τρόπο και να ζητήσουμε εντολή και νομιμοποίηση, εν γνώσει της κρίσης και προκειμένου να βγούμε από την κρίση.
Το γεγονός ότι δεν έγινε αυτό, οδήγησε στο να έχει χρεωθεί το ΠΑΣΟΚ το σύνολο του προβλήματος και σε πολύ μεγάλο βαθμό να έχει ξεχαστεί το πώς και τι παραδόθηκε τον Οκτώβριο του 2009. Πώς και γιατί παραδόθηκε η χώρα σε κατάσταση συντριβής, με έλλειμμα 16% με ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών που να έχει το μεγαλύτερο διεθνώς έλλειμμα στο δυτικό κόσμο. Με μια οικονομία που δεν παράγει τίποτε, με ένα τραπεζικό σύστημα κούφιο στο εσωτερικό του, μετά από μία αμεριμνησία ετών η οποία είναι τραγική και ιστορικά εγκληματική.
Η χώρα όμως τώρα δεν μπορεί να κοιτάζει προς τα πίσω. Πρέπει να κοιτάζουμε προς τα μπρος προς το μέλλον. Η επιλογή που κάνει η λεγόμενη ριζοσπαστική Αριστερά, που στην πραγματικότητα δεν είναι Αριστερά δεν είναι ριζοσπαστική, αλλά είναι ο εκφραστής ενός δημαγωγικού και λαϊκίστικου λόγου, είναι η καταφυγή στο παρελθόν