Στις 22 Μαΐου του 1963, κάποιος Ζ μιλάει σε μια αίθουσα της Ουδετερούπολης. Έξω τα παρακρατικά φασιστικά στοιχεία και αστυνομικοί ντυμένοι με πολιτικά πετάνε πέτρες, προπηλακίζουν τους εισερχόμενους και ζητάνε να πεθάνει ο «Βούλγαρος» Ζ. Η αστυνομία παρακολουθεί και δεν κάνει τίποτα για να απωθήσει τους τραμπούκους.
Οποία ομοιότης με πρόσωπα και καταστάσεις του παρόντος είναι συμπτωματική.
Ο Γιάγκος έπαιρνε χαρτζιλίκι από την παρακρατική φασιστική οργάνωση για να δέρνει τους κομμουνιστές. Τον ειδοποιούν και τον στέλνουν για να «κανονίσει» τον Ζ. Του υπόσχονται ότι θα του δώσουν την άδεια για το τρίκυκλο, που τόσο καιρό ζητούσε για να δουλεύει.
Οποία ομοιότης με πρόσωπα και καταστάσεις του παρόντος είναι συμπτωματική.
Το τρίκυκλο του Γιάγκου πέφτει πάνω στον Ζ και του συνθλίβουν το κρανίο με ένα σίδερο. Οι αστυνομικοί κοιτάνε το ολόγιομο φεγγάρι. Το τρίκυκλο φεύγει χωρίς κανείς να το καταδιώξει.
Οποία ομοιότης με πρόσωπα και καταστάσεις του παρόντος είναι συμπτωματική.
Αν δεν υπήρχε ο «Τίγρης», του οποίου το όνομα οφείλουμε να αναφέρουμε, Μανόλης Χατζηαποστόλου, αν δεν υπήρχε αυτός να ορμήξει πάνω στο τρίκυκλο και να παλέψει με τους δολοφόνους, τότε η όλη υπόθεση θα έμενε έτσι όπως την ήθελε η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, η κυβέρνηση που υπέθαλπε τους φασίστες παρακρατικούς και προωθούσε την αντικομμουνιστική μανία.
Οποία ομοιότης με πρόσωπα και καταστάσεις του παρόντος είναι συμπτωματική.
Καθώς ο Τίγρης παλεύει με το Γιάγκο, παρεμβαίνει ένας απλός τροχονόμος, και κατόπιν υποδείξεων των περαστικών, συλλαμβάνει το δολοφόνο.
Οποία ομοιότης με πρόσωπα και καταστάσεις του παρόντος είναι συμπτωματική.
Ο Ζ μεταφέρθηκε στο ΑΧΕΠΑ, όπου: «Τον άφησαν βαριά τραυματισμένο, χωρίς ορό στο νεκροθάλαμο του νοσοκομείου.»
Οποία ομοιότης με πρόσωπα και καταστάσεις του παρόντος είναι συμπτωματική.Ο ανακριτής Χρήστος Σαρτζετάκης και ο εισαγγελέας Παπαντωνίου, αντιτάχτηκαν στις πολιτικές πιέσεις και προχώρησαν σε διώξεις. Τους βοήθησαν και τρεις δημοσιογράφοι –Ρωμαίος, Βούλτεψης, Μπέρτσος.
Καμία ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις του παρόντος.
Τελικά μόνο οι φυσικοί αυτουργοί, οι αφελείς τραμπούκοι, καταδικάστηκαν. Οι ηθικοί αυτουργοί, όλοι διευθυντές της χωροφυλακής ή παρακρατικών φασιστικών οργανώσεων, τη γλίτωσαν με κατηγορίες περί «διατάραξης της κοινής ειρήνης».
Οποία ομοιότης με πρόσωπα και καταστάσεις του παρόντος είναι συμπτωματική.
Τρεις εβδομάδες μετά η παρακρατική κυβέρνηση του Καραμανλή αναγκάστηκε σε παραίτηση.
Καμία ομοιότης με πρόσωπα και καταστάσεις του παρόντος.
«Τόσοι αγώνες, τόσες θυσίες, τόσα αίματα και πάλι οι δωσίλογοι, οι συνεργάτες των Γερμανών, οι πουλημένοι κυβερνούσαν.» (Ζ, Βασίλης Βασιλικός)
Οποία ομοιότης με πρόσωπα και καταστάσεις του παρόντος είναι συμπτωματική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.