Οταν ξεκίνησε το πρώτο μου δημοτικό συμβούλιο ως πρόεδρος, ο μοναδικός
εκπρόσωπος της δημοτικής παράταξης "Χαλάνδρι-Αναγέννηση", Σιδέρης
Γεωργίου, ο οποίος είχε, στο μεταξύ, αντικαταστήσει τον Λάζαρο Παναγιώτου, που
είχε καταλάβει τη θέση του παραιτηθέντος επικεφαλής, Νίκου Πανταζή, φλυαρούσε
συνεχώς και πεταγόταν πάνω στους ομιλητές. "Μπλέξαμε", σκέφθηκα.
Αλλά, σαν από θαύμα, ο κ. Γεωργίου στις επόμενες συνεδριάσεις υπήρξε απόλυτα
ψύχραιμος και εξαιρετικά αξιοπρεπής. Μου υπενθύμισε ευγενικά ότι σε κάποια
έκδοση της εφημερίδας "Προφίλ της πόλης" ξέχασα να αναφερθώ σε
αθλητική δραστηριότητα σωματείου του και αποχώρησε στο τέλος πικραμένος. Από
εκείνη τη στιγμή γνώριζα καλά ότι η αρχική εικόνα του Σιδέρη Γεωργίου ήταν
εντελώς παραπλανητική και ο εκπρόσωπος της παράταξης Πανταζή διέψευδε στην
πράξη το ρητό που αναφέρει ότι "δεν έχεις ποτέ δεύτερη ευκαιρία για να
δημιουργήσεις την πρώτη εντύπωση".
Ακολούθησαν αρκετές συνεδριάσεις-θυελλώδεις στην πλειοψηφία τους, με την παρουσία θυμωμένου κοινού και με οξύθυμους συναδέλφους που δεν έλεγαν να υπακούσουν σε όσα προβλέπει ο κανονισμός. Ομως, η πιθανολογούμενη έκρηξη του κ. Γεωργίου δεν ήρθε ποτέ. Η αμηχανία του πολλές φορές είναι εμφανέστατη: Πώς θα νιώθατε αλήθεια εσείς αν είσαστε ο μόνος εκπρόσωπος μιας παράταξης, έχοντας απέναντί σας 25 (!) δημοτικούς συμβούλους της διοίκησης, 8 της μείζονος αντιπολίτευσης και εκπροσώπους άλλων τεσσάρων παρατάξεων; Αν μη τι άλλο, μοναξιά...
Μέσα σε διάστημα 7 μηνών ο Σιδέρης Γεωργίου απέδειξε ότι είναι ένας ευπρεπής άνθρωπος. Μπορεί να μην παίρνει συχνά τον λόγο, αλλά αυτό είναι σαφώς προτιμότερο από ανούσιες φλυαρίες και ακατάσχετη λογοδιάρροια!
Στο 5ο (!!!) δημοτικό συμβούλιο του Ιουλίου το πρόβλημα της έλλειψης απαρτίας ήταν οξύτατο. Το μεσημέρι της ίδιας μέρας μονάχα 15 δημοτικοί σύμβουλοι είχαν απαντήσει θετικά στην παράκλησή μου να συμμετάσχουν στη βραδινή συνεδρίαση. Με πολύ κόπο και ατελείωτο παρακάλι οι 15 πλησίασαν τους 20. Αλλά πάλι η απαρτία θα εξελισσόταν σε θρίλερ, με σίγουρους τους 20 σε σύνολο 41. Και τότε, από το πουθενά, εμφανίστηκε στην αίθουσα ο Σιδέρης Γεωργίου. Χωρίς να φαίνεται ταλαιπωρημένος, με ένα πλατύ χαμόγελο πήρε τη γνωστή του θέση απέναντί μου και περίμενε υπομονετικά να ξεκινήσει η διαδικασία. Κανένας ως εκείνη την ώρα δεν μπορούσε να γνωρίζει ότι ο κ. Γεωργίου ερχόταν κατευθείαν από την Επίδαυρο, με μοναδικό σκοπό να γίνει η πολυπόθητη απαρτία που επεδίωκε η διοίκηση του δήμου. Αν για έναν σύμβουλο της πλειοψηφίας αυτό θα σήμαινε ευσυνειδησία, για έναν άνθρωπο της ελάσσονος αντιπολίτευσης συνιστά αυτοθυσία. Δίχως την παραμικρή απολαβή, ο Σιδέρης Γεωργίου εγκατέλειψε τις διακοπές του για να πράξει το καθήκον του.
Την επόμενη, λοιπόν, φορά που κάποιος εξαγριωμένος συνδημότης μας θα φωνάζει μέσα στην αίθουσα για αδιάφορους και κυνικούς συμβούλους, ας ρίξει μια προσεκτικότερη ματιά στο έδρανο ακριβώς απέναντί μου: Θα αντικρίσει την καλοκάγαθη φυσιογνωμία του Σιδέρη και κοιτώντας βαθιά στα πράσινα μάτια του θα τον αναγκάσει να προδώσει μια ευγενική ψυχή, γεμάτη από ανιδιοτέλεια και έντονη διάθεση για προσφορά...
Άρης Νόμπελης
Ακολούθησαν αρκετές συνεδριάσεις-θυελλώδεις στην πλειοψηφία τους, με την παρουσία θυμωμένου κοινού και με οξύθυμους συναδέλφους που δεν έλεγαν να υπακούσουν σε όσα προβλέπει ο κανονισμός. Ομως, η πιθανολογούμενη έκρηξη του κ. Γεωργίου δεν ήρθε ποτέ. Η αμηχανία του πολλές φορές είναι εμφανέστατη: Πώς θα νιώθατε αλήθεια εσείς αν είσαστε ο μόνος εκπρόσωπος μιας παράταξης, έχοντας απέναντί σας 25 (!) δημοτικούς συμβούλους της διοίκησης, 8 της μείζονος αντιπολίτευσης και εκπροσώπους άλλων τεσσάρων παρατάξεων; Αν μη τι άλλο, μοναξιά...
Μέσα σε διάστημα 7 μηνών ο Σιδέρης Γεωργίου απέδειξε ότι είναι ένας ευπρεπής άνθρωπος. Μπορεί να μην παίρνει συχνά τον λόγο, αλλά αυτό είναι σαφώς προτιμότερο από ανούσιες φλυαρίες και ακατάσχετη λογοδιάρροια!
Στο 5ο (!!!) δημοτικό συμβούλιο του Ιουλίου το πρόβλημα της έλλειψης απαρτίας ήταν οξύτατο. Το μεσημέρι της ίδιας μέρας μονάχα 15 δημοτικοί σύμβουλοι είχαν απαντήσει θετικά στην παράκλησή μου να συμμετάσχουν στη βραδινή συνεδρίαση. Με πολύ κόπο και ατελείωτο παρακάλι οι 15 πλησίασαν τους 20. Αλλά πάλι η απαρτία θα εξελισσόταν σε θρίλερ, με σίγουρους τους 20 σε σύνολο 41. Και τότε, από το πουθενά, εμφανίστηκε στην αίθουσα ο Σιδέρης Γεωργίου. Χωρίς να φαίνεται ταλαιπωρημένος, με ένα πλατύ χαμόγελο πήρε τη γνωστή του θέση απέναντί μου και περίμενε υπομονετικά να ξεκινήσει η διαδικασία. Κανένας ως εκείνη την ώρα δεν μπορούσε να γνωρίζει ότι ο κ. Γεωργίου ερχόταν κατευθείαν από την Επίδαυρο, με μοναδικό σκοπό να γίνει η πολυπόθητη απαρτία που επεδίωκε η διοίκηση του δήμου. Αν για έναν σύμβουλο της πλειοψηφίας αυτό θα σήμαινε ευσυνειδησία, για έναν άνθρωπο της ελάσσονος αντιπολίτευσης συνιστά αυτοθυσία. Δίχως την παραμικρή απολαβή, ο Σιδέρης Γεωργίου εγκατέλειψε τις διακοπές του για να πράξει το καθήκον του.
Την επόμενη, λοιπόν, φορά που κάποιος εξαγριωμένος συνδημότης μας θα φωνάζει μέσα στην αίθουσα για αδιάφορους και κυνικούς συμβούλους, ας ρίξει μια προσεκτικότερη ματιά στο έδρανο ακριβώς απέναντί μου: Θα αντικρίσει την καλοκάγαθη φυσιογνωμία του Σιδέρη και κοιτώντας βαθιά στα πράσινα μάτια του θα τον αναγκάσει να προδώσει μια ευγενική ψυχή, γεμάτη από ανιδιοτέλεια και έντονη διάθεση για προσφορά...
Άρης Νόμπελης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.