Συνέντευξη Βενιζέλου
Το κοινοβουλευτικό σύστημα διακυβέρνησης, όπως έχει διαμορφωθεί, έχει την ικανότητα να υπερβεί την κρίση; Το κοινοβουλευτικό σύστημα διακυβέρνησης μπορεί να οδηγήσει τη χώρα στο επόμενο στάδιο; Μπορεί να οργανώσει τη φυγή προς τα μπρος;
Εάν μελετήσουμε προσεκτικά την ιστορία του κοινοβουλευτικού συστήματος θα δούμε πως σε όλες τις μεγάλες κρίσεις τελικά η λύση δίδεται μέσα από την ανανέωση και τον επαναπροσδιορισμό του κοινοβουλευτικού συστήματος. Αυτό έγινε μετά την Τρικούπεια πτώχευση, αυτό έγινε μετά τον εθνικό διχασμό Ελευθερίου Βενιζέλου και Κωνσταντίνου, αυτό έγινε μετά την Μικρασιατική Καταστροφή που συγκρότησε τη φυσιογνωμία του σύγχρονου ελληνικού έθνους, αυτό έγινε μετά τον εμφύλιο, αυτό έγινε μετά τη δικτατορία.
Και το ερώτημα είναι αν αυτό μπορεί να γίνει και τώρα. Εάν αυτή η περιβόητη νέα μεταπολίτευση για την οποία όλοι μιλούν, θα είναι μια δημοκρατική κοινοβουλευτική, πολιτικά διαφανής, νομιμοποιημένη κίνηση προς τα μπρος και όχι μία διαλυτική, αυτό-υπονομευτική κατάσταση που θα μας θυμίσει την περίοδο αμέσως μετά τη δολοφονία του Κυβερνήτη, την περίοδο της λεγόμενης αναρχίας.
Η απάντησή μου είναι αναγκαστικά αισιόδοξη. Πιστεύω ότι το κομματικό σύστημα, το πολιτικό σύστημα της χώρας, αυτό που αιματοδοτεί τη λειτουργία του κοινοβουλευτικού συστήματος διακυβέρνησης στο πλαίσιο του ισχύοντος Συντάγματος, έχει τεράστια ποσοστά ευθύνης για όλα όσα μας συμβαίνουν, αλλά δεν είναι ο μόνος υπεύθυνος.
Και πιστεύω ότι η βασική αναθεώρηση που χρειάζεται σε όλα αυτά, είναι -το έχω πει και άλλη φορά- η αναθεώρηση των ίδιων των κομμάτων, η ριζική επαναπροσέγγιση του κομματικού φαινομένου, με μία νέα σχέση μεταξύ κομμάτων και κοινωνίας.
Έχω μιλήσει εδώ και πάρα πολλά χρόνια για την ανάγκη να φύγουμε απ' αυτή την μηχανιστική καταθλιπτική λειτουργία των κομμάτων και να περάσουμε σε ανοιχτά κόμματα, τα οποία δεν φοβούνται τη σχέση με την κοινωνία, δεν φοβούνται τη σχέση του πολιτικού προσωπικού, του κοινοβουλευτικού προσωπικού της χώρας με τα ρεύματα και τις αξιώσεις της κοινωνίας των πολιτών.
Το κοινοβουλευτικό σύστημα διακυβέρνησης, όπως έχει διαμορφωθεί, έχει την ικανότητα να υπερβεί την κρίση; Το κοινοβουλευτικό σύστημα διακυβέρνησης μπορεί να οδηγήσει τη χώρα στο επόμενο στάδιο; Μπορεί να οργανώσει τη φυγή προς τα μπρος;
Εάν μελετήσουμε προσεκτικά την ιστορία του κοινοβουλευτικού συστήματος θα δούμε πως σε όλες τις μεγάλες κρίσεις τελικά η λύση δίδεται μέσα από την ανανέωση και τον επαναπροσδιορισμό του κοινοβουλευτικού συστήματος. Αυτό έγινε μετά την Τρικούπεια πτώχευση, αυτό έγινε μετά τον εθνικό διχασμό Ελευθερίου Βενιζέλου και Κωνσταντίνου, αυτό έγινε μετά την Μικρασιατική Καταστροφή που συγκρότησε τη φυσιογνωμία του σύγχρονου ελληνικού έθνους, αυτό έγινε μετά τον εμφύλιο, αυτό έγινε μετά τη δικτατορία.
Και το ερώτημα είναι αν αυτό μπορεί να γίνει και τώρα. Εάν αυτή η περιβόητη νέα μεταπολίτευση για την οποία όλοι μιλούν, θα είναι μια δημοκρατική κοινοβουλευτική, πολιτικά διαφανής, νομιμοποιημένη κίνηση προς τα μπρος και όχι μία διαλυτική, αυτό-υπονομευτική κατάσταση που θα μας θυμίσει την περίοδο αμέσως μετά τη δολοφονία του Κυβερνήτη, την περίοδο της λεγόμενης αναρχίας.
Η απάντησή μου είναι αναγκαστικά αισιόδοξη. Πιστεύω ότι το κομματικό σύστημα, το πολιτικό σύστημα της χώρας, αυτό που αιματοδοτεί τη λειτουργία του κοινοβουλευτικού συστήματος διακυβέρνησης στο πλαίσιο του ισχύοντος Συντάγματος, έχει τεράστια ποσοστά ευθύνης για όλα όσα μας συμβαίνουν, αλλά δεν είναι ο μόνος υπεύθυνος.
Και πιστεύω ότι η βασική αναθεώρηση που χρειάζεται σε όλα αυτά, είναι -το έχω πει και άλλη φορά- η αναθεώρηση των ίδιων των κομμάτων, η ριζική επαναπροσέγγιση του κομματικού φαινομένου, με μία νέα σχέση μεταξύ κομμάτων και κοινωνίας.
Έχω μιλήσει εδώ και πάρα πολλά χρόνια για την ανάγκη να φύγουμε απ' αυτή την μηχανιστική καταθλιπτική λειτουργία των κομμάτων και να περάσουμε σε ανοιχτά κόμματα, τα οποία δεν φοβούνται τη σχέση με την κοινωνία, δεν φοβούνται τη σχέση του πολιτικού προσωπικού, του κοινοβουλευτικού προσωπικού της χώρας με τα ρεύματα και τις αξιώσεις της κοινωνίας των πολιτών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.