Για το έγκλημα συνεργασίας Πασοκ - Λαος ποιος θα λογοδοτήσει

O Παπανδρέου παρελθόν και μαζί με αυτόν μπαίνει τέλος στις οικογενειοκρατίες στου κηπουρούς στου διορισμένους. Υπάρχει κάποιος που μπορεί να σκεφθεί τον Παπανδρέου σε τρείς μήνες να ζητάει και πάλι ψήφο; Το Πασόκ θα κινήσει την διαδικασία διαδοχής και θα εκλεγεί νέος αρχηγός, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Χρειάζεται συνέδριο, αλλαγές στο Καταστατικό που θα μας οδηγήσουν σε δημοκρατική λειτουργία του κόμματος ιδεολογική καθαρότητα και οριοθέτηση κόμματος και κυβέρνησης. Η κυβέρνηση κυβερνά αλλά το κόμμα ελέγχει αν η διακυβέρνηση αυτή είναι σύμφωνη με το πρόγραμμα και τις αρχές του κινήματος.


Αποφασίσθηκε η κυβέρνηση συνεργασίας και μάλιστα με ένα ακροδεξιό κόμμα το Λαός .Αυτή την απόφαση δεν μπορούσε να την πάρει ο Παπανδρέου ή οι βουλευτές αλλά μόνο το κόμμα.

Αυτό δεν έγινε γιατί ο κομματικός θεματοφύλακας δεν υπάρχει είναι παροπλισμένος συνειδητά και γι'αυτό φθάσαμε στο σημείο να συμπεριφέρεται ένα αριστερό κόμμα σαν νεοφιλελεύθερο, να στρέφεται ενάντια στην κοινωνία να διαλύει το κοινωνικό κράτος, να χρησιμοποιεί τα ΜΑΤ και όποιος αντιδρά να κινδυνεύει με διαγραφή όταν πρέπει ο ίδιος ο Παπανδρέου να διαγραφεί που λειτουργεί αντικαταστατικά και δικτατορικά.

Η κοινωνία όμως βρήκε την λύση με τις κινητοποιήσεις, τις πλατείες, τα κινήματα, τις αντιδράσεις στην παρέλαση υποχρέωσε τον Παπανδρέου σε παραίτηση την αντιπολίτευση σε συμβιβασμό και γελοιοποίησε το πολιτικό προσωπικό που αποδέχθηκε την αδυναμία του με τον τεχνοκράτη πρωθυπουργό.

Όσο όμως έχουμε Ύφεση ,ανεργία ,σκληρά φοροεισπρακτικά μέτρα θα έχουμε και πολιτική κρίση.
Οι κυβερνήσεις συνεργασίας που δεν στηρίζονται σε συγγενή κόμματα και σε προγραμματική βάση δεν μπορούν να λειτουργήσουν, είναι καταδικασμένες από την γέννηση τους είναι κατ'εξοχή συντηρητικές και βλάπτουν πρώτιστα τις προοδευτικές δυνάμεις και τα αδύνατα οικονομικά στρώματα.

Θυμίζω ότι η προηγούμενη προσπάθεια Ζολώτα ανέβασε  το χρέος στο 87% του ΑΕΠ και παραλίγο να φέρει Εθνικό διχασμό .