Πολιτική Διαφοροποίηση ή μόνιμο πολιτικό φαινόμενο;

Στον χθεσινό Δευκαλίωνα καταλήξαμε σε ένα πολύ σοβαρό συμπέρασμα. Περίπου 3,5 εκατ. έλληνες ψηφοφόροι άλλαξαν εκλογική τοποθέτηση μεταξύ των εκλογών 2009 και των εκλογών 2012. Αυτά τα 3,5 εκατ. Ελλήνων στις εκλογές του 2009 είχαν ψηφίσει είτε Νέα Δημοκρατία, είτε ΠΑΣΟΚ και στις εκλογές του 2012 ψήφισαν οτιδήποτε άλλο εκτός από Νέα Δημοκρατία η ΠΑΣΟΚ.


Η διαφοροποίηση του 35% των ελλήνων ψηφοφόρων απέναντι στο υφιστάμενο μέχρι τις εκλογές 2099 δικομματικό πολιτικό σύστημα, είναι...
όντως κάτι πολύ σημαντικό και πρέπει να αξιολογηθεί με ιδιαίτερη προσοχή.


Ένα είναι βέβαιο! Η δραματική συρρίκνωση του βιοτικού επιπέδου των λαϊκών και μεσαίων στρωμάτων, λόγω της περιοριστικής πολιτικής που έχει επιβάλει το μνημόνιο, είχε σαν αποτέλεσμα μεταξύ άλλων και την πολιτική διαφοροποίηση ενός μεγάλου μέρους του εκλογικού σώματος από το κυρίαρχο μετά την μεταπολίτευση δικομματικό πολιτικό σύστημα.

Προσέξτε χρησιμοποιούμε τον όρο διαφοροποίηση. Υπάρχει μεγάλη απόσταση μεταξύ της πολιτικής διαφοροποίησης και της κοινωνικής ριζοσπαστικοποίησης. Στην πρώτη περίπτωση έχουμε ένα πρόσκαιρο πολιτικό φαινόμενο, στην δεύτερη περίπτωση έχουμε ένα μόνιμο και δρών πολιτικό φαινόμενο. Η μετατροπή της πολιτικής διαφοροποίησης σε κοινωνική ριζοσπαστικοποίηση απαιτεί πάνω απ’ όλα υπεύθυνη ιδεολογική και πολιτική καθοδήγηση και συνεπή πορεία. Με απλά λόγια απαιτεί πολιτικό φορέα και ηγεσία με ενιαία πολιτική και ιδεολογική συγκρότηση.