Αλλη μια φορά για το έργο στον καταυλισμό των Ρομά.
Στην επικαιρότητα και πάλι το θέμα του έργου καθαρισμού στον καταυλισμό των Ρομά στο Κάτω Χαλάνδρι με αφορμή απόφαση καταλογισμού σε αιρετούς και υπαλλήλους του ποσού των 333.750 ευρώ που από ότι πληροφορούμαστε κοινοποιήθηκε στον δήμο. Αν και η αντίΣΤαΣΗ με τους Πολίτες δεν εκπροσωπούνταν στο δημοτικό συμβούλιο το 2006 που πάρθηκε η επίμαχη απόφαση, (ιδρύθηκε τον Ιούνη του 2006) ούτε στην δημαρχιακή επιτροπή του 2007 που ενέκρινε την πληρωμή του έργου, οι αναγνώστες της ΣΤαΣΗΣ ίσως να θυμούνται μερικά από όσα κατά καιρούς έχουμε γράψει ήδη από το 2007 για την υπόθεση του καθαρισμού των 911.000 ευρώ στον καταυλισμό των Ρομά.
Υπενθυμίζουμε ότι ήταν η εποχή της παντοδυναμίας του κ Ζαφειρόπουλου που απειλούσε «να γίνει ο εφιάλτης μας» (όπως ευθαρσώς δήλωνε σε συνεντεύξεις του) με μηνύσεις και αγωγές σε όσους επέμεναν να αντιστέκονται αρνούμενοι την συμπόρευση, την ανοχή ή τις έμμισθες θέσεις που αφειδώς μοίραζε σε φίλους και αντιπάλους,μερικοί εκ των των οποίων παριστάνουν σήμερα και τους τιμητές... Με τον κίνδυνο να κουράσουμε, παραθέτουμε μερικά αποσπάσματα μιας και στους σημερινούς καιρούς της απόλυτης απαξίωσης και της καθολικής καχυποψίας, καθίσταται αμφισβητήσιμο το προφανές.
(ΣΤαΣΗ 20,Απρίλιος 2007,αρθρο Σίμου Ρούσσου με τίτλο: οι τσιγγάνοι, ο δήμος και η αλήθεια):
«…Το καταπληκτικό όμως είναι, ότι ο δήμαρχός μας σκέφτηκε, μετά από τέσσερα χρόνια αδράνειας, να τους καθαρίσει τον καταυλισμό. Άσχετα αν σκοπεύει να τους διώξει άμεσα και ο χώρος πρόκειται να μετατραπεί σε εργοτάξιο. Έτσι το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε να δοθεί ένα εκατομμύριο ευρώ σε εργολάβο ώστε να «καθαρίσει» την περιοχή που μένουν οι τσιγγάνοι στο Πάτημα και στο Νομισματοκοπείο. Τώρα, πώς μερικά φορτία από μπάζα και σκουπίδια, ένα ξεχορτάριασμα και λίγος ασβέστης κοστολογούνται με το αστρονομικό ποσό των τριακοσίων σαράντα εκατομμυρίων δραχμών μόνο ο θεός το ξέρει. Και αυτοί που το αποφάσισαν…»
ενώ λίγους μήνες αργότερα επανερχόμαστε:
(ΣΤαΣΗ 21,Νοέμβριος 2007)
«Κυριολεκτικά, έχασαν τη γη κάτω από τα πόδια τους οι άνθρωποι. Για τους τσιγγάνους του καταυλισμού ο λόγος. Αφού σύμφωνα με τους υπεύθυνους του δήμου, απομακρύνθηκαν από τον καταυλισμό 400 φορτηγά με μπάζα!!! Βλέπετε, παρά τις διευκρινίσεις που επανειλημμένα ζητήσαμε, επιμένουν να ισχυρίζονται ότι ο καθαρισμός της περιοχής που διαμένουν, κόστισε 911.000 ευρώ. Όχι, τελικά δεν τους έφτιαξαν και πισίνες. Μόνο έναν ή δύο βόθρους. Έλεος δήμαρχε.»
Στην τελευταία έντυπη ΣΤαΣΗ (αρ φύλλου 25,Μάρτιος 2013) σημειώναμε ότι:
«Οι ελεγκτές δημόσιας διοίκησης μάλλον βρήκαν σημεία και τέρατα αφού σύμφωνα με το πόρισμα που κοινοποιήθηκε στον δήμο:
8 από τα 40 φορτηγά που υποτίθεται ότι χρησιμοποιήθηκαν επί 75 ημέρες δεν υπάρχουν για το Υπουργείο Μεταφορών,10 ιδιοκτήτες φορτηγών δήλωσαν ότι ουδέποτε απασχολήθηκαν ενώ τρείς δήλωσαν ότι απασχολήθηκαν κάποιες μέρες, στον πίνακα εργασιών δηλώνονται άλλου τύπου οχήματα από αυτά που υπάρχουν στα μητρώα του υπουργείου, ενώ η παραλαβή του έργου φέρεται να έχει γίνει παράτυπα. Έτσι ο επίτροπος του ελεγκτικού ανακάλεσε το ένταλμα πληρωμής για 333.750 ευρώ και ο δήμος πρέπει να τα ζητήσει πίσω από τον κατασκευαστή του έργου, ενώ λογικά θα πρέπει να αναζητηθούν και ευθύνες για όσους παρέλαβαν το έργο. Αν πάρουμε υπόψη ότι εκκρεμεί και εκδίκαση μηνύσεων για πλαστογραφία ανάμεσα σε ηγετικά στελέχη της διοίκησης Κουράση και Ζαφειρόπουλου καταλαβαίνουμε το δυσεπίλυτο του πράγματος. Αναμένουμε με ενδιαφέρον την συνέχεια.»
Είναι προφανές ότι η κοινοποίηση του καταλογισμού επισημοποιεί με δραματικό για κάποιους τρόπο, την ανάγκη να πέσει άπλετο φώς στην υπόθεση, η δικαστική διερεύνηση της οποίας ελπίζουμε να δείξει τους πραγματικούς υπαίτιους. Προκαλεί ωστόσο εντύπωση το γεγονός να καταλογίζονται ισομερώς και αδιακρίτως ευθύνες σε αιρετούς και υπαλλήλους, γεγονός που γεννά εύλογα ερωτήματα:
Ίδια ευθύνη έχουν αυτοί που κοστολόγησαν, εισηγήθηκαν, ενέκριναν, παρακολούθησαν την εκτέλεση και τελικά παρέλαβαν το έργο με αυτούς που ψήφιζαν;
Οι δημοτικοί σύμβουλοι του κ Ζαφειρόπουλου που ψήφιζαν, υπακούοντας στην κομματική νομιμότητα έχουν κατά την γνώμη μας αναμφισβήτητες πολιτικές ευθύνες για το έργο, αφού η αναντιστοιχία κονδυλίων και έργου ήταν προφανής, αλλά μήπως ο καταλογισμός ποσών και σε βάρος τους αντικειμενικά διευκολύνει την διάχυση και όχι την προσωποποίηση των ευθυνών;
Αν όμως οι δημοτικοί σύμβουλοι του κ Ζαφειρόπουλου έπρεπε να προσέξουν δυο φορές πριν σηκώσουν το χέρι τους για να ψηφίσουν, τι ισχύει για τους απλούς υπαλλήλους των υπηρεσιών του δήμου;
Τι ευθύνη μπορεί να έχει όποιος εκτελώντας νόμιμες εντολές του δημάρχου δίνει εντολή για πληρωμή ενός έργου το οποίο εκ της θέσης του και των αρμοδιοτήτων του αδυνατεί να ελέγξει;
Αντίθετα μήπως η διάχυση των ευθυνών δημιουργεί το έδαφος για να μείνουν στο απυρόβλητο εκείνοι οι υπηρεσιακοί παράγοντες που συμμετείχαν ενεργά στην παρακολούθηση ,την εκτέλεση και την παραλαβή του έργου;
Ο επίτροπος που έκανε τον έλεγχο, βάσει του οποίου εκδόθηκαν τα εντάλματα πληρωμής δεν έχει καμία ευθύνη;
Αλήθεια με ποιο τρόπο μπορεί να λειτουργήσει ένας δήμος στον οποίο οι υπάλληλοι δεν υπογράφουν τίποτε από τον φόβο ότι μπορεί να βρεθούν κατηγορούμενοι για ευθύνες άλλων;
Πολύ περισσότερο που με την σημερινή μνημονιακή πραγματικότητα κινδυνεύουν να χαρακτηριστούν επίορκοι, να στιγματιστούν άδικα και να απολυθούν με συνοπτικές διαδικασίες και πριν δικαιωθούν στα δικαστήρια;
Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα για τον τρόπο λήψης των αποφάσεων στα δημοτικά συμβούλια, για την έλλειψη ουσιαστικής γνώσης, ενημέρωσης και συζήτησης των θεμάτων, για τις απολύτως τυπικές ψηφοφορίες, για την απόλυτη κυριαρχία του δημάρχου και του στενού του επιτελείου στον τρόπο λήψης κρίσιμων αποφάσεων, για την παντελή έλλειψη διαφάνειας του γραφειοκρατικού μηχανισμού, για την αγεληδόν συμπεριφορά των δημοτικών συμβούλων που απαγορεύεται ουσιαστικά να έχουν προσωπική άποψη, θα μπορούσε κανείς να θέσει.
Ερωτήματα οι απαντήσεις των οποίων δεν μπορούν τελικα να αναζητηθούν χωρίς μια ριζική ανατροπή του θεσμικού πλαισίου μιας αυτοδιοίκησης που καταρρέει. Μιας ριζικής ανατροπής που πυρήνας της δεν μπορεί παρά να είναι η ουσιαστική ανάληψη της τοπικής εξουσίας από του ίδιους τους δημότες ,με συνελεύσεις και θεσμούς ελέγχου, δημοσιότητας και εναλλαγής που θα περιορίζουν και θα εξαλείψουν το τοπικό κράτος των εκλεκτών, το πελατειακό δίκτυο, την διαφθορά και τις συγκαλύψεις των παραδοσιακών κομματικών μηχανισμών.
Στην επικαιρότητα και πάλι το θέμα του έργου καθαρισμού στον καταυλισμό των Ρομά στο Κάτω Χαλάνδρι με αφορμή απόφαση καταλογισμού σε αιρετούς και υπαλλήλους του ποσού των 333.750 ευρώ που από ότι πληροφορούμαστε κοινοποιήθηκε στον δήμο. Αν και η αντίΣΤαΣΗ με τους Πολίτες δεν εκπροσωπούνταν στο δημοτικό συμβούλιο το 2006 που πάρθηκε η επίμαχη απόφαση, (ιδρύθηκε τον Ιούνη του 2006) ούτε στην δημαρχιακή επιτροπή του 2007 που ενέκρινε την πληρωμή του έργου, οι αναγνώστες της ΣΤαΣΗΣ ίσως να θυμούνται μερικά από όσα κατά καιρούς έχουμε γράψει ήδη από το 2007 για την υπόθεση του καθαρισμού των 911.000 ευρώ στον καταυλισμό των Ρομά.Υπενθυμίζουμε ότι ήταν η εποχή της παντοδυναμίας του κ Ζαφειρόπουλου που απειλούσε «να γίνει ο εφιάλτης μας» (όπως ευθαρσώς δήλωνε σε συνεντεύξεις του) με μηνύσεις και αγωγές σε όσους επέμεναν να αντιστέκονται αρνούμενοι την συμπόρευση, την ανοχή ή τις έμμισθες θέσεις που αφειδώς μοίραζε σε φίλους και αντιπάλους,μερικοί εκ των των οποίων παριστάνουν σήμερα και τους τιμητές... Με τον κίνδυνο να κουράσουμε, παραθέτουμε μερικά αποσπάσματα μιας και στους σημερινούς καιρούς της απόλυτης απαξίωσης και της καθολικής καχυποψίας, καθίσταται αμφισβητήσιμο το προφανές.
(ΣΤαΣΗ 20,Απρίλιος 2007,αρθρο Σίμου Ρούσσου με τίτλο: οι τσιγγάνοι, ο δήμος και η αλήθεια):
«…Το καταπληκτικό όμως είναι, ότι ο δήμαρχός μας σκέφτηκε, μετά από τέσσερα χρόνια αδράνειας, να τους καθαρίσει τον καταυλισμό. Άσχετα αν σκοπεύει να τους διώξει άμεσα και ο χώρος πρόκειται να μετατραπεί σε εργοτάξιο. Έτσι το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε να δοθεί ένα εκατομμύριο ευρώ σε εργολάβο ώστε να «καθαρίσει» την περιοχή που μένουν οι τσιγγάνοι στο Πάτημα και στο Νομισματοκοπείο. Τώρα, πώς μερικά φορτία από μπάζα και σκουπίδια, ένα ξεχορτάριασμα και λίγος ασβέστης κοστολογούνται με το αστρονομικό ποσό των τριακοσίων σαράντα εκατομμυρίων δραχμών μόνο ο θεός το ξέρει. Και αυτοί που το αποφάσισαν…»ενώ λίγους μήνες αργότερα επανερχόμαστε:
(ΣΤαΣΗ 21,Νοέμβριος 2007)«Κυριολεκτικά, έχασαν τη γη κάτω από τα πόδια τους οι άνθρωποι. Για τους τσιγγάνους του καταυλισμού ο λόγος. Αφού σύμφωνα με τους υπεύθυνους του δήμου, απομακρύνθηκαν από τον καταυλισμό 400 φορτηγά με μπάζα!!! Βλέπετε, παρά τις διευκρινίσεις που επανειλημμένα ζητήσαμε, επιμένουν να ισχυρίζονται ότι ο καθαρισμός της περιοχής που διαμένουν, κόστισε 911.000 ευρώ. Όχι, τελικά δεν τους έφτιαξαν και πισίνες. Μόνο έναν ή δύο βόθρους. Έλεος δήμαρχε.»
Στην τελευταία έντυπη ΣΤαΣΗ (αρ φύλλου 25,Μάρτιος 2013) σημειώναμε ότι:
«Οι ελεγκτές δημόσιας διοίκησης μάλλον βρήκαν σημεία και τέρατα αφού σύμφωνα με το πόρισμα που κοινοποιήθηκε στον δήμο:8 από τα 40 φορτηγά που υποτίθεται ότι χρησιμοποιήθηκαν επί 75 ημέρες δεν υπάρχουν για το Υπουργείο Μεταφορών,10 ιδιοκτήτες φορτηγών δήλωσαν ότι ουδέποτε απασχολήθηκαν ενώ τρείς δήλωσαν ότι απασχολήθηκαν κάποιες μέρες, στον πίνακα εργασιών δηλώνονται άλλου τύπου οχήματα από αυτά που υπάρχουν στα μητρώα του υπουργείου, ενώ η παραλαβή του έργου φέρεται να έχει γίνει παράτυπα. Έτσι ο επίτροπος του ελεγκτικού ανακάλεσε το ένταλμα πληρωμής για 333.750 ευρώ και ο δήμος πρέπει να τα ζητήσει πίσω από τον κατασκευαστή του έργου, ενώ λογικά θα πρέπει να αναζητηθούν και ευθύνες για όσους παρέλαβαν το έργο. Αν πάρουμε υπόψη ότι εκκρεμεί και εκδίκαση μηνύσεων για πλαστογραφία ανάμεσα σε ηγετικά στελέχη της διοίκησης Κουράση και Ζαφειρόπουλου καταλαβαίνουμε το δυσεπίλυτο του πράγματος. Αναμένουμε με ενδιαφέρον την συνέχεια.»
Είναι προφανές ότι η κοινοποίηση του καταλογισμού επισημοποιεί με δραματικό για κάποιους τρόπο, την ανάγκη να πέσει άπλετο φώς στην υπόθεση, η δικαστική διερεύνηση της οποίας ελπίζουμε να δείξει τους πραγματικούς υπαίτιους. Προκαλεί ωστόσο εντύπωση το γεγονός να καταλογίζονται ισομερώς και αδιακρίτως ευθύνες σε αιρετούς και υπαλλήλους, γεγονός που γεννά εύλογα ερωτήματα:
Ίδια ευθύνη έχουν αυτοί που κοστολόγησαν, εισηγήθηκαν, ενέκριναν, παρακολούθησαν την εκτέλεση και τελικά παρέλαβαν το έργο με αυτούς που ψήφιζαν;
Οι δημοτικοί σύμβουλοι του κ Ζαφειρόπουλου που ψήφιζαν, υπακούοντας στην κομματική νομιμότητα έχουν κατά την γνώμη μας αναμφισβήτητες πολιτικές ευθύνες για το έργο, αφού η αναντιστοιχία κονδυλίων και έργου ήταν προφανής, αλλά μήπως ο καταλογισμός ποσών και σε βάρος τους αντικειμενικά διευκολύνει την διάχυση και όχι την προσωποποίηση των ευθυνών;
Αν όμως οι δημοτικοί σύμβουλοι του κ Ζαφειρόπουλου έπρεπε να προσέξουν δυο φορές πριν σηκώσουν το χέρι τους για να ψηφίσουν, τι ισχύει για τους απλούς υπαλλήλους των υπηρεσιών του δήμου;
Τι ευθύνη μπορεί να έχει όποιος εκτελώντας νόμιμες εντολές του δημάρχου δίνει εντολή για πληρωμή ενός έργου το οποίο εκ της θέσης του και των αρμοδιοτήτων του αδυνατεί να ελέγξει;
Αντίθετα μήπως η διάχυση των ευθυνών δημιουργεί το έδαφος για να μείνουν στο απυρόβλητο εκείνοι οι υπηρεσιακοί παράγοντες που συμμετείχαν ενεργά στην παρακολούθηση ,την εκτέλεση και την παραλαβή του έργου;
Ο επίτροπος που έκανε τον έλεγχο, βάσει του οποίου εκδόθηκαν τα εντάλματα πληρωμής δεν έχει καμία ευθύνη;
Αλήθεια με ποιο τρόπο μπορεί να λειτουργήσει ένας δήμος στον οποίο οι υπάλληλοι δεν υπογράφουν τίποτε από τον φόβο ότι μπορεί να βρεθούν κατηγορούμενοι για ευθύνες άλλων;
Πολύ περισσότερο που με την σημερινή μνημονιακή πραγματικότητα κινδυνεύουν να χαρακτηριστούν επίορκοι, να στιγματιστούν άδικα και να απολυθούν με συνοπτικές διαδικασίες και πριν δικαιωθούν στα δικαστήρια;
Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα για τον τρόπο λήψης των αποφάσεων στα δημοτικά συμβούλια, για την έλλειψη ουσιαστικής γνώσης, ενημέρωσης και συζήτησης των θεμάτων, για τις απολύτως τυπικές ψηφοφορίες, για την απόλυτη κυριαρχία του δημάρχου και του στενού του επιτελείου στον τρόπο λήψης κρίσιμων αποφάσεων, για την παντελή έλλειψη διαφάνειας του γραφειοκρατικού μηχανισμού, για την αγεληδόν συμπεριφορά των δημοτικών συμβούλων που απαγορεύεται ουσιαστικά να έχουν προσωπική άποψη, θα μπορούσε κανείς να θέσει.
Ερωτήματα οι απαντήσεις των οποίων δεν μπορούν τελικα να αναζητηθούν χωρίς μια ριζική ανατροπή του θεσμικού πλαισίου μιας αυτοδιοίκησης που καταρρέει. Μιας ριζικής ανατροπής που πυρήνας της δεν μπορεί παρά να είναι η ουσιαστική ανάληψη της τοπικής εξουσίας από του ίδιους τους δημότες ,με συνελεύσεις και θεσμούς ελέγχου, δημοσιότητας και εναλλαγής που θα περιορίζουν και θα εξαλείψουν το τοπικό κράτος των εκλεκτών, το πελατειακό δίκτυο, την διαφθορά και τις συγκαλύψεις των παραδοσιακών κομματικών μηχανισμών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.